Kiedy na lotnisku albo w pociągu znajdziemy czyjąś walizkę i otworzymy ją, z łatwością domyślimy się, dokąd wybierał się roztargniony podróżny.
Gdy jedziemy na narty w góry - zabieramy kurtkę narciarską, spodnie nieprzemakalne, grube rękawice i gogle. Gdy na dwa dni w delegację - pakujemy marynarkę i służbowe buty. Gdy z dziećmi nad morze - klapki, krem do opalania i kostiumy. Gdybyśmy zapomnieli jaki mamy cel podróży - wystarczy zajrzeć do walizki i w mig sobie przypomnimy :)
Cel w życiu ma każdy z nas. Jestem głęboko przekonana, że jesteśmy na ziemi w konkretnej sprawie, z konkretnym powołaniem czy misją życiową, jak mawiają niektórzy. Tylko często trudno nam ją odkryć. Pytamy sami siebie: ale właściwie co ja mam w tym życiu robić? do czego jestem stworzony?
Niektórzy mówią: możesz być, kim zechcesz. No... nie. Ja na pewno nie zostanę pianistką. Malarką też nie. Ale mam inne talenty. Dobra wiadomość jest taka, że każdy ma jakieś talenty. Jesteśmy niepowtarzalni i dlatego tak cenni. Możemy próbować robić coś wbrew naszym naturalnym predyspozycjom, możemy iść za podszeptami życzliwych nam osób typu zostań prawnikiem albo jeszcze lepiej lekarzem, ale to my musimy zerknąć do naszej walizki i zobaczyć do jakiej podróży jesteśmy najlepiej wyposażeni. Tak często spotykam menedżerów, którzy mówią Aga, gdy byłem specjalistą czułem się tak dobrze w mojej pracy, lubiłem do niej przychodzić, a dzisiaj...
Lubię słynną metaforę Covey'a - możesz wspinać się po szczeblach kariery jak po szczeblach drabiny - sprawdź tylko, czy drabina jest przystawiona do odpowiedniej ściany.
Zatem - zerknij do swojej walizki, obejrzyj swoje mocne strony, to, co jest w Tobie wyjątkowego, a jak już to odkryjesz - sprawdź jak w naturalny sposób możesz tego użyć. Czasem nie będzie to związane z twoją pracą zawodową, ale NIE ZAPRZEPAŚĆ TALENTU, bo świat będzie wtedy uboższy. Pomyśl, gdzie możesz wykorzystać to wszystko, co w Tobie najlepsze.
Powodzenia!
